Η οικονομική ανασφάλεια, η μείωση του εισοδήματος και η ανεργία είναι έννοιες και καταστάσεις που μπήκαν κάπως βίαια στην καθημερινότητά μας την τελευταία δεκαετία. 

Έτσι, δεν μπορείς εύκολα να συναντήσεις άνθρωπο που να μην έχει χάσει δουλειά ή δουλειές μέσα σε αυτό το διάστημα. Όταν σε αυτή την εξίσωση μπει η οικογένεια και τα παιδιά, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ.

Ο εργαζόμενος αυτός, η εργασιακή θέση του οποίου απειλείται, δεν έχει να σκεφθεί μόνο τον εαυτό του. Έχει υποχρεώσεις, λογαριασμούς που «τρέχουν», ανθρώπους να εξαρτώνται από αυτόν. 

Οι περικοπές, τα λουκέτα και οι απολύσεις, δεν ασκούν πιέσεις μόνο στο πορτοφόλι, αλλά και στη σωματική και ψυχική υγεία. Η αγχώδης διαταραχή και η κατάθλιψη σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και απώλειας της εργασίας γνωρίζουν χρυσές ημέρες. 

Η περιστασιακή και η μερική απασχόληση, αν και σε ένα βαθμό μπορούν να μετριάσουν το στρες και τα αρνητικά συναισθήματα, δεν προσφέρουν στον εργαζόμενο την ασφάλεια που έχει ανάγκη. 

Συνέπειες στην Υγεία – Οικονομικές Δυσκολίες & Οικογενειακές Σχέσεις

Το παρατεταμένο άγχος και η ανασφάλεια της κρίσης μπορεί να οδηγήσει σε μελαγχολία, δυσθυμία, κατάθλιψη, κούραση, αϋπνία, προβλήματα στο στομάχι και στην καρδιά, αλλά και έλλειψη διάθεσης για σεξ. 

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Ageing έδειξε ότι τα οικονομικά προβλήματα μας… γερνούν πριν την ώρα μας. 

Η οικονομική δυσπραγία δεν αδειάζει μόνο την τσέπη μας από χρήματα – τέσσερα χρόνια ανέχειας αρκούν για να επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Και αυτό αποδεικνύεται στην πράξη.

Τα άτομα που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα έχουν υψηλότερα επίπεδα φλεγμονωδών παραγόντων στο αίμα τους (π.χ. C- αντιδρώσας πρωτεΐνης και ιντερλευκίνης 6 IL-6) και χειρότερη γνωστική λειτουργία, σχετικά με τα άτομα που ζουν σε συνθήκες αφθονίας. 

Μάλιστα για τα άτομα που μπαίνουν σε περίοδο οικονομικής δυσχέρειας στη μέση ηλικία, η έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών και των φυσικών ικανοτήτων του, όσο και η αύξηση των παραγόντων φλεγμονής είναι ακόμη πιο έντονη.

Το Ζευγάρι 

Η κρίση όπως αναφέραμε και παραπάνω απειλεί και τη συνολική ζωή του ζευγαριού και τη σχέση του. 

Πρώτο “θύμα” της κρίσης είναι το σεξ. Πιο δύσκολα είναι μάλιστα τα πράγματα για τους άνδρες, καθώς αυτοί είναι παραδοσιακά επιφορτισμένοι, με την παροχή των αγαθών στο σπίτι και με την έννοια της επαγγελματικής καταξίωσης.

Το σημαντικό είναι το ζευγάρι να μην δημιουργήσει στρατόπεδα, να αποφύγει τις αψιμαχίες για το πού και πώς ξοδεύονται τα χρήματα και να αναζητήσει λύσεις.  

Τα Παιδιά

Αποδέκτες όλης αυτής της κατάστασης είναι –μοιραία- και τα παιδιά. Ακόμη κι αν οι γονείς κάνουν προσπάθειες να μην μεταφέρουν τα οικονομικά προβλήματα, τις δυσκολίες και το άγχος τους στα παιδιά, η κατάθλιψη και η ένταση θα βρουν τρόπο να εκδηλωθούν: σε μια υπερβολική αντίδραση σε κάποια κοινή μέχρι σήμερα δυσκολία, σε μια τιμωρία από έναν μη τιμωρητικό σε γενικές γραμμές γονιό. 

Σε πιο ακραίες καταστάσεις, τα παιδιά μπορεί να βρεθούν στο επίκεντρο οικογενειακών διαμαχών για οικονομικά θέματα και να αισθανθούν ενοχές που επωφελούνται από τις όποιες δαπάνες ή και να αισθανθούν απογοήτευση που οι οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας τους τα εμποδίζουν από το να αποκτήσουν συγκεκριμένα πράγματα. 

Διάλογος 

Η λύση σε όλα αυτά είναι η ψυχραιμία και η επικοινωνία.

Πρώτα ανάμεσα στο ζευγάρι (αρκεί σε αυτή την επικοινωνία να μην καταλήξετε να εκτοξεύετε αλληλοκατηγορίες ο ένας στον άλλο) και στη συνέχεια με όλη την οικογένεια μαζί.

Προσπαθήστε να μιλήσετε λέγοντας πώς αισθάνεστε και τι προτείνετε και ρωτήστε: «Πώς το ακούς αυτό?» «Τι πιστεύεις για εκείνο?» Προάγετε τη συνεργασία για να μείνετε ενωμένοι. Μην κρίνετε ή κατακρίνετε τον άλλον. Ακούστε τον. Γιατί κι εμείς όταν αισθανόμαστε ότι μας επιτίθενται συνήθως αμυνόμαστε ή επιτεθόμαστε. Δεν συνεργαζόμαστε.

Όλη η οικογένεια μαζί μπορεί να συνεργαστεί και να βρει τρόπους να μειώσει τα έξοδά της. Ακόμη και τα πολύ μικρά παιδιά μπορούν να μάθουν να ιεραρχούν τις ανάγκες και τα θέλω τους, αν τους εξηγήσετε (χωρίς να τα τρομάξετε) τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε. 

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να θυμάστε, είναι πως δεν χρειάζεται πανικός. Ο πανικός οδηγεί συχνά σε παράλογες σκέψεις και μας γεμίζει ένταση και άγχος. Αυτό δεν βοηθά. Συγκεντρωθείτε, ανασυνταχθείτε, δημιουργήστε ένα ενιαίο μέτωπο με την οικογένειά σας και η λύση δεν θα αργήσει να έλθει. 

Αν πάλι νομίζετε πως κάτι σας ξεπερνάει ή δεν μπορείτε να δείτε καθαρά, μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον σύμβουλο.

Μια αποσυμπίεση όσο γρηγορότερα γίνει τόσο καλύτερο θα είναι.

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με την Συνεδρία για την “Συμβουλευτική Ζεύγους”