Η ζωή δεν περιορίζεται στις “καλές μέρες”. Είναι και οι συνηθισμένες, εκείνες που περνούν πιο ήσυχα, αλλά αξίζουν εξίσου τη φροντίδα μας. Εκεί χρειάζεται συχνά να στραφεί η προσοχή μας.
Πολύ συχνά, η εβδομάδα ξεκινά με ένα αίσθημα πίεσης και ολοκληρώνεται με προσμονή για ένα Σαββατοκύριακο που ελπίζουμε πως «θα μας ξεκουράσει».
Αν αυτό σου είναι οικείο, δεν είσαι μόνος ή μόνη. Πρόκειται για ένα μοτίβο που συναντάται συχνά στην καθημερινότητα των ανθρώπων — ειδικά όταν οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, τα όρια δυσδιάκριτα και ο χρόνος για προσωπικές ανάγκες ελάχιστος.
Ωστόσο, όταν η ζωή περιορίζεται στα διαλείμματα, αρχίζουμε να χάνουμε σημαντικά κομμάτια της. Δεν είναι απαραίτητο να φέρουμε μεγάλες αλλαγές. Μερικές μικρές, συνειδητές κινήσεις αρκούν για να μετατοπιστεί η εμπειρία της εβδομάδας.
Η ξεκούραση δεν σημαίνει πάντα ακινησία
Ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνουμε όταν τελειώνει μια δύσκολη μέρα είναι να αναζητήσουμε ηρεμία μέσα από την παύση.
Κι αυτό έχει αξία. Ταυτόχρονα, πολλές φορές υποτιμούμε πόσο τροφοδοτικά μπορεί να είναι κι άλλα είδη ξεκούρασης — εκείνα που περιλαμβάνουν ήπια ενεργοποίηση, επαφή με κάτι δημιουργικό, επαφή με άλλους ανθρώπους.
Για παράδειγμα, ένα σταθερό μάθημα μέσα στην εβδομάδα, μια συνάντηση με φίλους ή ακόμα κι ένας περίπατος χωρίς στόχο μπορεί να λειτουργήσει ανακουφιστικά.
Όχι επειδή προσθέτει κάτι ακόμη στη λίστα με τις υποχρεώσεις, αλλά επειδή δίνει χώρο σε κομμάτια του εαυτού μας που μέσα στη ροή της ημέρας μένουν στο περιθώριο.
Η σημασία του να οριοθετούμε χρόνο για ότι μας θρέφει
Όταν δεν οριοθετούμε χώρο για δραστηριότητες που μας ευχαριστούν ή μας συνδέουν, πολύ συχνά τις αναβάλλουμε. Μας «καταπίνει» η καθημερινότητα — και είναι απολύτως κατανοητό.
Για τον λόγο αυτό, έχει σημασία να εντάσσουμε στο πρόγραμμά μας, όσο μπορούμε, κάτι σταθερό που περιμένουμε και μας κάνει καλό.
Αυτό δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο ή θεαματικό. Μπορεί να είναι κάτι απλό και ρεαλιστικό: μια απογευματινή συνήθεια, μια μορφή δημιουργικής έκφρασης, μια ανθρώπινη επαφή που μας ανακουφίζει.
Η επανάληψη αυτών των στιγμών δημιουργεί ένα αίσθημα σταθερότητας και συμβάλλει στην ψυχολογική μας ανθεκτικότητα.
Η σύνδεση δεν χρειάζεται να περιμένει το Σαββατοκύριακο
Ένα από τα ισχυρότερα προστατευτικά στοιχεία της ψυχικής υγείας είναι η ποιότητα των σχέσεών μας. Και η σύνδεση δεν είναι απαραίτητα κάτι «μεγάλο» ή σπάνιο.
Μπορεί να ξεκινά από έναν ουσιαστικό διάλογο στη διάρκεια της ημέρας, από μια συνειδητή παρουσία σ’ ένα τηλεφώνημα, από το να δώσουμε χώρο σε κάποιον να εκφραστεί — και αντίστοιχα, να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να φανεί.
Κάθε τέτοια μικρή στιγμή μπορεί να λειτουργήσει ως υπενθύμιση ότι δεν είμαστε μόνοι, ότι υπάρχουμε σε σχέση, και ότι η καθημερινότητα μπορεί να περιλαμβάνει νόημα και ανταλλαγή.
Νόημα, ακόμη κι όταν η εργασία δεν μας εκφράζει απόλυτα
Πολλοί άνθρωποι σήμερα εργάζονται σε τομείς που ίσως δεν συνδέονται άμεσα με τις βαθύτερες επιθυμίες ή τα ενδιαφέροντά τους.
Αυτό δεν αναιρεί την αξία που μπορεί να αποκτήσει η εργασία, όταν τη δούμε μέσα από άλλο πρίσμα: ως μια συνεισφορά, ως ένα πλαίσιο ανάπτυξης, ως ένα μέσο για να ασκήσουμε αξίες όπως η υπευθυνότητα ή η φροντίδα.
Μικρές πράξεις ενσυνείδησης μέσα στον χώρο εργασίας —όπως η προσφορά βοήθειας, η ευγένεια στην επικοινωνία, ή το να ολοκληρώσουμε μια εργασία με φροντίδα— μπορούν να δημιουργήσουν ένα εσωτερικό αίσθημα πληρότητας και συνοχής.
Οι «μικρές δόσεις» χαράς που αλλάζουν το βίωμα της ημέρας
Η ευεξία δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένη με μεγάλα γεγονότα.
Πολύ συχνά, προκύπτει από επαναλαμβανόμενες, μικρές στιγμές θετικής εμπειρίας:
• Μια συνειδητή ανάσα πριν ξεκινήσει η μέρα
• Λίγα λεπτά ησυχίας με ένα ρόφημα
• Μια βόλτα χωρίς βιασύνη
• Ένα χαμόγελο που ανταλλάχθηκε χωρίς λόγο
Αυτές οι «θετικές μικροστιγμές», όπως τις ονομάζει η θετική ψυχολογία, ενισχύουν το αίσθημα σύνδεσης, παρουσίας και προσωπικής ικανοποίησης.
Η καθημερινή ζωή αξίζει τη φροντίδα μας
Η ψυχική ανθεκτικότητα δεν χτίζεται μόνο σε περιόδους κρίσης. Χτίζεται στις επαναλαμβανόμενες, απλές κινήσεις φροντίδας που επιτρέπουμε στον εαυτό μας μέσα στην ημέρα.
Δεν χρειάζεται να περιμένεις την Παρασκευή το απόγευμα για να ανασάνεις. Η φροντίδα του εαυτού μπορεί να ξεκινά από τη Δευτέρα. Και να συνεχίζεται κάθε μέρα, με τρόπους που έχουν νόημα για σένα.
Γιατί τελικά, η ζωή μας δεν είναι μόνο τα διαλείμματα. Είναι και η καθημερινή της ροή. Κι εκεί αξίζει να είμαστε παρόντες.
