Το bullying έχει ορισθεί ως ο σχολικός εκφοβισμός ο οποίος σχετίζεται με την νεανική παραβατικότητα. Σαφώς και το bullying μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες και σε όλα τα περιβάλλοντα μέσα στα οποία μπορούν να συνυπάρξουν διαφορετικά άτομα. Εκτενείς μελέτες έχουν δείξει ότι ο σκοπός του εκφοβισμού είναι ο πόνος ή και η αναστάτωση η οποία μπορεί να προκληθεί στο άτομο το οποίο την υφίσταται.
Στο σχολικό περιβάλλον το bullying είναι ένα φαινόμενο το οποίο συναντάται όλο και πιο συχνά, μεταξύ ομάδων και ατόμων, που κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η ανισορροπία δυνάμεων την οποία έχουν.
Συναισθηματική Επίδραση – Bullying
Σημαντική είναι η συναισθηματική επίδραση που επιφέρεται στα άτομα τα οποία δέχονται bullying καθώς και το ότι είναι μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση η οποία κάνει το θύμα να αισθάνεται απομονωμένο, να εμφανίζει έντονα συμπτώματα άγχους και φόβου, να παρουσιάζει μια άρνηση για το σχολικό περιβάλλον αλλά και να έχει συναισθηματικές δυσκολίες.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του σχολικού εκφοβισμού, βρέθηκε ότι ο εκφοβισμός μπορεί να λάβει χώρα στο σπίτι, έξω από το σχολείο, στο διαδίκτυο, στην τάξη, στους διαδρόμους του σχολείου, στην τραπεζαρία του σχολείου, στην γειτονία αλλά και στο δρόμο από και προς το σχολείο.
Σχολικός Εκφοβισμός – Bullying
Από όλες τις κατηγορίες, αυτή με τα υψηλότερα ποσοστά ήταν ο σχολικός εκφοβισμός που λάμβανε χώρα μέσα στην τάξη. Σε αντίστοιχη έρευνα τα ποσοστά ανέδειξαν ότι ο προαύλιος χώρος ήταν το μέρος στο οποίο είχαμε τα περισσότερα κρούσματα.
Ο τρόπος που μπορεί να εμφανιστεί ο σχολικός εκφοβισμός είναι ο λεκτικός. Μέσω μορφών κοροϊδίας, σεξουαλικών σχολίων αλλά και διακρίσεων. Ο κοινωνικός ο οποίος περιλαμβάνει απομόνωση του ατόμου από ομάδες, φήμες οι οποίες το αφορούν, κτλ. Ο διαδικτυακός ή/και ηλεκτρονικός εκφοβισμός με την μορφή μηνυμάτων και ηλεκτρονικής διασποράς πληροφοριών για το θύμα και τέλος ο σωματικός.
Οι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να αποτελέσει στόχο, όπως αναφέρονται από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του σχολικού εκφοβισμού, είναι η εθνικότητα του, η θρησκεία του, οι σεξουαλικές του προτιμήσεις, ανεπάρκειες που σχετίζονται με το σωματότυπό του, τα ρούχα του, το βάρος του, η επιθυμία του δράστη να προκαλέσει φόβο στο θύμα, η μη ικανότητα του θύματος να αμυνθεί, το άγχος του αλλά και η ευαισθησία του.
Bullying & Συνέπειες
Μερικές από τις συνέπιες οι οποίες μπορούν να παρουσιαστούν σε άτομα τα οποία δέχονται εκφοβισμό είναι η κατάθλιψη, η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το άγχος, μαθησιακές δυσκολίες, κοινωνική απομόνωση λόγω κλεισίματος στον εαυτό του. Αυτοκτονικές τάσεις, αλλά και βίαια ξεσπάσματα.
Οι λόγοι που τα άτομα τα οποία δέχονται σχολικό εκφοβισμό δεν μιλάνε σε οικείους τους για το πρόβλημα το οποίο υπάρχει, σχετίζονται με το αίσθημα της ντροπής. Το οποίο απορρέει από την όλη κατάσταση, το φόβο για αντίποινα από τον θύτη. Η αίσθηση ότι η κατάσταση η οποία βιώνουν είναι αποτέλεσμα δικών τους πράξεων. Και τέλος η λανθασμένη αντίληψη ότι θα στεναχωρήσουν ή/και θα απογοητεύσουν τους γονείς τους σε περίπτωση που μαθευτεί ότι είναι θύματα σχολικού εκφοβισμού.
Το περιβάλλον μέσα στο οποίο συμβαίνει ο σχολικός εκφοβισμός αλλά και οι γονείς των παιδιών, μπορούν να βοηθήσουν το θύμα. Και να αναγνωρίσουν συμπεριφορές μέσα από τις οποίες υπάρχει εκδήλωσή του προβλήματος.
Ο Ρόλος των Γονιών
Οι γονείς θα πρέπει να παρατηρούν αλλαγές συμπεριφοράς του παιδιού. Στον ύπνο, το φαγητό του, τις επιδόσεις του. Αλλά και τη γενικότερη αλλαγή τους σε θέματα που αφορούν το σχολικό πλαίσιο. Ταυτόχρονα, σε περίπτωση που αντιληφθούν ότι το παιδί δέχεται εκφοβισμό θα πρέπει να κουβεντιάσουν μαζί του. Να το απενοχοποιήσουν σε σχέση με το τι του συμβαίνει.
Να φροντίσουν να καταλάβει ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να του φέρεται με αυτό τον τρόπο. Ταυτόχρονα να το επιβραβεύσουν για το ότι τους μίλησε. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να σπρώξουν το παιδί σε πράξεις αντεκδίκησης. Καθώς και να εξηγήσουν με σαφήνεια τη διαφορά του μαρτυράω κάποιον από το ζητάω βοήθεια. Σε περιπτώσεις που η τεχνολογία εμπλέκεται στον εκφοβισμό, οι γονείς θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν μέσα τα οποία θα βοηθήσουν τα παιδία να μην βρεθούν έρμαια στα χέρια ενός θύτη.
Η παρακολούθηση του κινητού του, πάντα εις γνώση του παιδιού. Και η περιορισμένη πρόσβαση βοηθά στην καλύτερη αντιμετώπιση πιθανόν φαινομένων εκφοβισμού.
Η κουβέντα και η πληροφόρηση του παιδιού είναι βασικό εργαλείο. Ώστε το παιδί να κατανοήσει τους κινδύνους αλλά και να μπορεί να απευθυνθεί σε μεγαλύτερους για βοήθεια.
Συμπεριφορές οι οποίες δείχνουν στο παιδί ότι φαινόμενα σαν και αυτό συμβαίνουν. Διαμορφώνουν συμπεριφορές οι οποίες δρουν ανασταλτικά στην αντιμετώπιση του φαινομένου.
Tip: Ενημερωθείτε Σχετικά με την Συμβουλευτική Γονέων & Κηδεμόνων
